Op dè benkse van ut Wilhelminaplein
Efkes zitte vrije mit mien dèr,
dè is zo fij Als Kriet toen haj gewete
Wat dor kwaam te stoan
Dan was ut Rad gebleve
Dan haj dè noit gegoan
Twee benkskes stoan d'r nou
Bej Pieter zien fontein
Ge kunt er dus wèr zitte
Op ons Wilhelminaplein
Dè was nog echt ut ouw Boksmèr
Iedereen die zaat er ève gèr
Ik zuj dur niks um géve
Als dè wer us zuj herlève
Op de stoep dor bej dun Hit
Was ut altied unne goeie zit
Ut was ut hartje van Boksmèr
Alleen ut plein kent niemand mèr
De toffels zien verdwene
Un fontein die is verschene
Nou de stroat nog verder dicht
En 't terras van Riche kumt wèr in zicht
