refrein:
Al valle musse van 't dak
En ok al vriest 't det 't krakt
Ik goi nor Vortum toe
Ik goi nor Vortum toe
En zelfs al régent 't kei hard
Vur de metworst klopt mien hart
Ik mot nor Vortum toe
Ik mot nor Vortum toe
Ieder joar mi carneval, dan goi ik stappe mit mien vrouw
Sondagsovus lekker schuupe, och we vuule gaar gèn kauw
Ma zo rond 'n uur of elf zeg ik vrouw ik schei d'r uut
Merge goi ik no de Metworst, dus dan mot ik d'r vroeg uut
's Mondagsmers zo tegge zesse, stoj ik wakker newen 't bed
Breudjes hale bej d'n bakker, koffie heb ik zo gezet
As de gekkekar vorbej kumt, zwaai ik gauw nog no de vrouw
Ien de binnetes 'n fleske mit 'n slökske vor de kou
As de perdjes an de start stôn, dan veul ik mien ège goed
Net as iedere Boxmèrse zit de Metworst ien mien bloed
Ik stoj te biete op mien nagels, bej de kunningsrit voral
Pas as die rit is gereje, dan begint de carneval
