En onze Prins die lot ze knalle
De kunonne vaan Boksmèèr
Dè liekt um te bevalle
Waant heej duut dè keer op keer
Heej zal ze loate knalle
Dor beej ut gemèntehuus
Dè heurt toch beej carnavalle
En heej hoef dan nie nor huus
Dor beej ut gemèntehuus, dor staon dur dan wel twee
Mar al die ambtenare, zitte doar nie mee
Ze ruste rustig verder, ze heure ze toch nooit
Alleen mit carnavalle, dan zien ze nie verstrooid
As we't over kunonne hebbe, dan luuster mar us goed
We zulle ze us tovere vur ullie uut d'n hoed
Vorst Piet die blieft goed praote, ók Kubbus, Frank en Mân
De Moeke Tiesse Klup, ze staon toch bóvenân
Joare staon ze dor op wacht, en niemand kiek t'r nor
En zinge weej d'r óver, dan zinge weej ons schor
Ze richte nie op niks, dor ha'n weej op geteld
Ze richte volleges ons op ut Vortumsvèèld
