Al gôdde op ouw kop stoan en ge gôjt mien op stroat
Môndag is mien môndag. Mak ouw eige mar kwoad
Ik gôj noar Vortum -Metworst- ; Ik mot noar Vortum -Metworst-
Ik gôj noar Vortum -Metworst-; Ik gôj noar Vortum -Metworst-
Bliefde gej mar môj tuus, nee, ik kom nie noar huus
Ik bin in Vortum
't Is elk joar hetzelfde liedje. Wa un gezeur
Ik wil noar de Metworst. Effe weg uut de sleur
Mar gej zuukt nie mit noar het Vortums Veld
Ge viend 't flauwekul en zûnd van het geld
Ge kunt toch nie verlangen dâ ik bej ouw blief
Soms ziede unne echte doos, un bitje naïef.
Bekiek toch wa ge duut en blief mar tuus op de bank.
Ik bin toch nie ouw slaafje tègen wil en dank.
-- Refrein --
't Is elk joar hetzelfde liedje: Gej lit wir dwars
Dè is toch cultuur en doarvan snapte gin snars
Ik wil die pèrd zien rijen ien 't Vortums Veld
en wie d'r kunning wurd, dè is toch al wa telt
Ge kunt toch nie verlangen dâ ik bej ouw blief
Soms ziede unne echte doos, un bitje naïef.
Bekiek toch wa ge duut en blief mar tuus op de bank.
Ik bin toch nie ouw slaafje tègen wil en dank.
