Boksmèr bint zûnig op tradities.
Eenmaol weg, is altied weg.
Al bin ik nou wâ filosofisch
tradities kwijnen langzaam weg
.
Ik zôj het nie mèr kunnen missen,
die gezelligheid rond karnaval
en ik zal altied wèr beslisse:
Ik môt naor het Bokkebal
Geiten, Bokken
Samen sterk en mit elkaor
Bokken, Geiten
Het wurd wèr un geweldig jaor
Ien de kerk op zondagmèrge
as de Metworst de reveille spult
môt ik mien tranen vlug verbèrge
um de weemoed die mien hart wèr vult.
Zoiets môjs mûdde nôjt vergète,
Zoiets môjs mag nôjt vergaon
Al zien d’r veul hun God vergète
We zullen altied blieven gaon.
(Geiten) Bokken (Geiten) Bokken
(Wâ zôj un bok zonder Geitje zien)
De Geitenbok speulde het klaor
Bokken (Geiten) Bokken (Geiten)
bestaon nôw zesenzestig jaor
Ik zie de prins en onze kunning,
de Metworst en ut Bokkenriek
ien Vortums prachtige umgeving
start een traditie, enig en uniek.
Alleen samen staan we stèrk
Eén voor allen, allen voor één.
Al blieft ut altied minsewerk
carnaval is tûr vûr iedereen.
(Geiten) Bokken (Geiten) Bokken
(Wâ zôj un bok zonder Geitje zien)
De Geitenbok speulde het klaor
Bokken (Geiten) Bokken (Geiten)
bestaon nôw zesenzestig jaor
(Vortum) Metworst (Vortum) Metworst
(Het vortums veld is al wâ telt)
Zo’n traditie blieft bestoan
Metworst, Vortum (Vortum) Metworst
We zullen altied blieve goan
