Van ut toetje dés léve het niemes ut recept,
hoe gér g't ôk zo hét, mâr gé ut tog nie wét,
van ut léve motte zelf toch iets maoke,
want mit deez daog kunde dé toch nie verzaoke,
ut recept zit bej ouw toch ien ut bloed,
want de carnaval duut mien toch zo goed,
ut recept, ût is in veule kleure
k'wil ut nie kwiet, ut zal me nie gebeure..
Mâr mit deez daog zien wej één familie,
wej zien toch zô gezind, ge wét nie wie ge bint,
ut feeste zit bej ons toch ien de geene,
al duut ut pien, tot onder ien mien beene,
mâr van dit toetje hét toch niemes ut recept,
want mit deez daog ouw zurge an de kant gezet..
Refr.
Op s'moandagssmergs dan klinkt ut dûr de stroate,
de wekker nie gezet, we motte gauw uut bed,
ien Vortum wurdt de eer toch flink bestreeje,
wie kriet de eer, ut zal mien wér beneeje,
mar van dit toetje hét toch niemes ut recept,
op Vortums-Veld is t'r toch mâr een recept
Refr.
De road van Elf, ziet ze doar is feeste,
de prins die lupt veurop, drie vére op zien kop,
ut joekskapel dé speult ien alle kleure,
ut is een feest, ut zal ouw mâr gebeure
mar van dit toetje hét toch niemes ut recept,
want deez drie daog is t'r toch mâr een recept.
Refr.
